Η Κυβέρνηση έχει αποφασίσει ότι σε συνεργασία με την Τρόικα θα
φορολογήσει τους ιδιοκτήτες εκείνους που παρέχουν τα ακίνητά τους με την
μορφή βραχυπρόθεσμης μίσθωσης μέσω της διαδικτυακής πλατφόρμας AIRBNB.
Οι ιδιοκτήτες αυτών των ακινήτων φυσικά, έχουν δηλώσει ότι δεν έχουν ζήτημα να φορολογηθούν σε μία λογική κλίμακα της τάξεως του 15% συνολικώς, αλλά οι ευκαιριακές πολιτικές της κυβέρνησης συντελούν σε μία κλιμακωτή φορολογία η οποία θα αγγίζε ακόμα και το 45% επιβάρυνσης (!), ξεχωριστά από το 5% φορολογικής επιβάρυνσης για κάθε μέρα μίσθωσης που θα επιβαρύνει την πλατφόρμα AIRBNB, χωρίς όμως να διευκρινίζεται εάν αυτό εν τέλει θα επιβαρύνει και τους ιδιοκτήτες των ακινήτων προς μίσθωση.
Το εξωπραγματικό το οποίο ακούγεται είναι ότι θα περιοριστεί η επιτρεπόμενη μίσθωση σε 90 ημέρες με αποτέλεσμα οι ιδιοκτήτες ακινήτων τις υπόλοιπες 275 ημέρες (!) να έχουν το διαμέρισμά τους ανοίκιαστο επί της ουσίας και να «κάθεται». Αυτή η «ιδιοφυής» σκέψη μάλλον πρέπει να προήλθε από την Ισλανδία που όμως προέβη σε αυτήν την ρύθμιση διότι βούλιαζε επί τη κυριολεξία η χώρα από τουρισμό και δεν μπορούσε η κυβέρνηση να διαχειριστεί το φαινόμενο. Η δε αντισυνταγματικότητα τέτοιου περιορισμού σε μία ελεύθερη οικονομία είναι εξόφθαλμη και, από διάφορες πληροφορίες, οι ιδιοκτήτες των διαμερισμάτων είναι έτοιμοι για προσφυγή στα δικαστήρια.
Άλλες πληροφορίες οι οποίες προκύπτουν από διάφορα ρεπορτάζ είναι πως τέτοιου είδους ρυθμίσεις είναι προς το συμφέρον του λόμπυ των ξενοδόχων που έχουν ως στόχο να ανακόψουν την αναδυόμενη αγορά της βραχυπρόθεσμης μίσθωσης. Αληθείς ή όχι και εάν είναι αυτές οι πληροφορίες, είναι να απορεί κανείς πώς προκρίνεται η εύνοια των ξενοδόχων έναντι των ιδιοκτητών ακινήτων βραχυπρόθεσμης μίσθωσης, από τη στιγμή που η αυτοαπασχόληση αυτή δίνει το δικαίωμα στην εργασία σε χιλιάδες πολίτες, αναβαθμίζει τουριστικά τη χώρα, ιδίως την Αθήνα, αφού αυξάνονται οι επισκέψεις σε μουσεία από τους ξένους τουρίστες, αυξάνεται η κίνηση στα καταστήματα εστίασης, αλλά και σε πολλές επιχειρήσεις παραπλήσιες και, πολύ σημαντικότερα, δίνεται η δυνατότητα σε χιλιάδες πολίτες να αποπληρώσουν τον ΕΝΦΙΑ διά αυτού του τρόπου και όχι να έχουν το ακίνητό τους προς χάριν βοράς επιτάξεως από το κράτος, το οποίο σε τελική ανάλυση δε θα μπορέσει να κάνει τίποτα όλα αυτά τα ακίνητα τα οποία θα αναγκαστεί να επιτάξει.
Το νέο Νομοσχέδιο οφείλει όντως να βάλει μία τάξη στις φορολογικές υποχρεώσεις των ιδιοκτητών βραχυπρόθεσμης μίσθωσης, με μία λογική φορολογική κλίμακα που δε θα φτάνει αυτά τα επίπεδα, αλλά ένα μέγιστο 15% επί του συνόλου, αλλά και να απωλέσει αυτή την κατάπτυστη πρόθεση του περιορισμού της μίσθωσης σε 90 ημέρες, φτωχοποιώντας έτσι χιλιάδες πολίτες και καταδικάζοντας ακόμα περισσότερο την ακίνητη περιουσία. Λίγη σοβαρότητα και κοινή λογική αρκεί.
Ραφαήλ Καλυβιώτης
Οι ιδιοκτήτες αυτών των ακινήτων φυσικά, έχουν δηλώσει ότι δεν έχουν ζήτημα να φορολογηθούν σε μία λογική κλίμακα της τάξεως του 15% συνολικώς, αλλά οι ευκαιριακές πολιτικές της κυβέρνησης συντελούν σε μία κλιμακωτή φορολογία η οποία θα αγγίζε ακόμα και το 45% επιβάρυνσης (!), ξεχωριστά από το 5% φορολογικής επιβάρυνσης για κάθε μέρα μίσθωσης που θα επιβαρύνει την πλατφόρμα AIRBNB, χωρίς όμως να διευκρινίζεται εάν αυτό εν τέλει θα επιβαρύνει και τους ιδιοκτήτες των ακινήτων προς μίσθωση.
Το εξωπραγματικό το οποίο ακούγεται είναι ότι θα περιοριστεί η επιτρεπόμενη μίσθωση σε 90 ημέρες με αποτέλεσμα οι ιδιοκτήτες ακινήτων τις υπόλοιπες 275 ημέρες (!) να έχουν το διαμέρισμά τους ανοίκιαστο επί της ουσίας και να «κάθεται». Αυτή η «ιδιοφυής» σκέψη μάλλον πρέπει να προήλθε από την Ισλανδία που όμως προέβη σε αυτήν την ρύθμιση διότι βούλιαζε επί τη κυριολεξία η χώρα από τουρισμό και δεν μπορούσε η κυβέρνηση να διαχειριστεί το φαινόμενο. Η δε αντισυνταγματικότητα τέτοιου περιορισμού σε μία ελεύθερη οικονομία είναι εξόφθαλμη και, από διάφορες πληροφορίες, οι ιδιοκτήτες των διαμερισμάτων είναι έτοιμοι για προσφυγή στα δικαστήρια.
Άλλες πληροφορίες οι οποίες προκύπτουν από διάφορα ρεπορτάζ είναι πως τέτοιου είδους ρυθμίσεις είναι προς το συμφέρον του λόμπυ των ξενοδόχων που έχουν ως στόχο να ανακόψουν την αναδυόμενη αγορά της βραχυπρόθεσμης μίσθωσης. Αληθείς ή όχι και εάν είναι αυτές οι πληροφορίες, είναι να απορεί κανείς πώς προκρίνεται η εύνοια των ξενοδόχων έναντι των ιδιοκτητών ακινήτων βραχυπρόθεσμης μίσθωσης, από τη στιγμή που η αυτοαπασχόληση αυτή δίνει το δικαίωμα στην εργασία σε χιλιάδες πολίτες, αναβαθμίζει τουριστικά τη χώρα, ιδίως την Αθήνα, αφού αυξάνονται οι επισκέψεις σε μουσεία από τους ξένους τουρίστες, αυξάνεται η κίνηση στα καταστήματα εστίασης, αλλά και σε πολλές επιχειρήσεις παραπλήσιες και, πολύ σημαντικότερα, δίνεται η δυνατότητα σε χιλιάδες πολίτες να αποπληρώσουν τον ΕΝΦΙΑ διά αυτού του τρόπου και όχι να έχουν το ακίνητό τους προς χάριν βοράς επιτάξεως από το κράτος, το οποίο σε τελική ανάλυση δε θα μπορέσει να κάνει τίποτα όλα αυτά τα ακίνητα τα οποία θα αναγκαστεί να επιτάξει.
Το νέο Νομοσχέδιο οφείλει όντως να βάλει μία τάξη στις φορολογικές υποχρεώσεις των ιδιοκτητών βραχυπρόθεσμης μίσθωσης, με μία λογική φορολογική κλίμακα που δε θα φτάνει αυτά τα επίπεδα, αλλά ένα μέγιστο 15% επί του συνόλου, αλλά και να απωλέσει αυτή την κατάπτυστη πρόθεση του περιορισμού της μίσθωσης σε 90 ημέρες, φτωχοποιώντας έτσι χιλιάδες πολίτες και καταδικάζοντας ακόμα περισσότερο την ακίνητη περιουσία. Λίγη σοβαρότητα και κοινή λογική αρκεί.
Ραφαήλ Καλυβιώτης