Τετάρτη, Φεβρουαρίου 26, 2014

Βγάζω χρήμα έξω - Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

Και ποιο είναι το κακό; Ελεύθερη δεν είναι η εξαγωγή κεφαλαίων; Απολύτως. Το θέμα, λοιπόν, δεν είναι αν κάποιος έβγαλε χρήμα έξω, αλλά αν το χρήμα είναι νόμιμο, ήτοι αποτελεί αποταμιεύσεις από εισοδήματα ή άλλη νόμιμη πηγή, τα οποία έχουν υποστεί τη δέουσα φορολόγηση. 
 
Αυτά όσον αφορά εις πάντας μέχρι το 2010. Από το 2010 και μετά, όμως, ή έστω από 04.10.2009 και μετά, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσον αφορά στους πολιτικούς. Αν το εξαχθέν από πολιτικούς χρήμα είναι νόμιμο, τίθεται το ερώτημα: γιατί έβγαλες το χρήμα την ώρα που διαφαινόταν η οικτρή οικονομική κατάσταση της χώρας και το ενδεχόμενο επιστροφής στη δραχμή; Προ πάντων, αν εσύ ήσουν και βουλευτής την περίοδο εκείνη και ψήφιζες Μνημόνια ή κατείχες κάποια άλλο σημαντικό πόστο της μνημονιακής κυβέρνησης, εξ ου και είχες εσωτερική πληροφόρηση; Ακόμα και συ που δεν ψήφιζες Μημόνια, αλλά εκινείσο στις παρυφές της εξουσίας και αφουγκραζόσουν το επερχόμενα δεινά.
 
Η δήλωση «είναι φορολογημένα, τα έβγαλα έξω και τα ξαναέβαλα μέσα» δεν αρκεί ως απάντηση. «Γιατί τα έκανες βόλτα;» είναι η επόμενη ερώτηση. Η μεθεπόμενη είναι: όταν τα έφερες πίσω, πλήρωσες κάποιο φόρο; Διότι, αν πλήρωσες τον εφ’ άπαξ φόρο που όρισε ο Ποπάι, όπως είχε κάνει παλαιότερα ο Αλογοσκούφης, τούτο σημαίνει ότι το χρήμα δεν είχε φορολογηθεί και το έφερες μέσα τώρα για να το νομιμοποιήσεις. Μεταμεθεπόμενη: «πόσα έβγαλες και πόσα έβαλες;». Πολλά τα ερωτηματικά λοιπόν. Δεν καθαρίζεις με το «τα έβγαλα και τα έμπασα».
 
Η γενική πεποίθηση είναι ότι η προδοτική πολιτική των μετά την 04.10.2009 κυβερνήσεων δημιούργησε κλίμα ανασφάλειας. Και ως συνήθως οι έχοντες, συνήθως και γνωρίζοντες, φρόντισαν να διασφαλίσουν το χρήμα τους, ενώ οι μη έχοντες, πάντοτε μη γνωρίζοντες, έμειναν με τους φόρους στο χέρι και την ανέχεια.
 
Βέβαια, το παιχνιδάκι «έβγαλε χρήμα έξω» αποτελεί και μοχλό πολιτικών παιγνίων προς εξουδετέρωση του αντιπάλου. Το γεγονός και μόνον ότι ο εκάστοτε πρωθυπουργός διορίζει τον αρεστό του στη θέση του Διευθυντού του ΣΔΟΕ τα λέει όλα. Ελέγχει μέσω αυτού τί θα ερευνάται και τί θα διαρρέει, ώστε να ρίχνεται βορά στους αντιπάλους, εσωκομματικούς ή μη, ο μη αρεστός ή ενοχλητικός πολιτικός. Αλήθεια, αφού η τρόικα απαίτησε να υπάρχει σταθερά επί 5ετία μόνιμος Γραμματέας Εσόδων, όπως συμβαίνει με τον Θεοχάρη, γιατί δεν απαίτησε το ίδιο και για τον προϊστάμενο του ΣΔΟΕ; Μάλλον για το δεύτερο πόστο θα έπρεπε να έχει απαιτήσει 5ετή θητεία κατά πρώτο λόγο.
 
Κατά τα λοιπά η λίστα Lagarde και όλες οι άλλες λίστες ζουν και βασιλεύουν. Στο απυρόβλητο οι καταχωρισμένοι σ’ αυτές. Το ΣΔΟΕ και ο ελεγκτικός εν γένει μηχανισμός είναι για τους έχοντες ό,τι είναι το άρθρο 86 του Συντάγματος για τους υπουργούς. Μια ζωή τα ίδια και τα ίδια. Ακόμη και εν καιρώ Μνημονίων.
 
 
Σωτήριος Καλαμίτσης
Φίλος του γιατρού Γωγούση
 
 
 
 
 [Εκατοστή πεντηκοστή ημέρα από την υποβολή στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου της μήνυσης της ΧΑ για την τρύπα στα Ταμεία του ΠΑΣΟΚ (βλ. και http://taxalia.blogspot.gr/2013/05/blog-post_7741.html), εκατοστή τεσσαρακοστή δεύτερη από τη δημοσιοποίηση της φήμης ότι παρακολουθούνται τα τηλέφωνα των βουλευτών της αντιπολίτευσης και ενενηκοστή πρώτη από τη δημόσια καταγγελία της Λ. Κατσέλη αφ’ ενός ότι την «έφαγαν» οι τραπεζίτες, επειδή δεν τους εξυπηρετούσε ο «νόμος Κατσέλη», αφ’ ετέρου ότι αποτελεί έγκλημα η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με χρήματα του Έλληνα φορολογουμένου. Κανένα παπαγαλάκι δεν με ενημέρωσε για το αν κινήθηκε κάποια διαδικασία διερεύνησης των καταγγελλομένων. Τί συνέβη; Δεν τηλεφωνούν πλέον οι παπαγάλοι στους Εισαγγελείς;].


Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More