Φταίμε εμείς τελικά; - Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

         

   Όλοι έχουμε πιστέψει ότι για τα δεινά αυτού του τόπου δεν ευθύνονται οι πολιτικοί μας, αλλά εμείς, ο λαός, που τους αναδεικνύουμε στα αξιώματα διαχείρισης των κοινών πραγμάτων και υποθέσεών μας. Είναι σωστή αυτή η παραδοχή ή όχι;

            Αυτή την απορία είχα καθώς άκουγα ότι ο πρωθυπουργός έδωσε εντολή στον υπουργό Οικονομικών να αποσύρει μία προς ψήφιση διάταξη, επειδή ο πρωθυπουργός την αγνοούσε. Θυμήθηκα και την περίπτωση του Σημίτη που είχε φέρει το 1987 νομοσχέδιο προς ψήφιση, το οποίο απέσυρε ο ίδιος ο τότε πρωθυπουργός Α. Παπανδρέου από του βήματος της Βουλής μπροστά στις αντιδράσεις των βουλευτών του. Τότε ο Σημίτης είχε παραιτηθεί από ευθιξία, επειδή ο πρωθυπουργός ήταν γνώστης του νομοσχεδίου. Άρα, την τελική ευθύνη πάντων έχει ο πρωθυπουργός και όχι ο εκάστοτε υπουργός Οικονομικών, εξ ου και αδίκως κατακρίνουμε τον Στουρνάρα και εστιάζουμε σ’ αυτόν τα πυρά μας. Την τελική ευθύνη έχει ο Σαμαράς, αφού αυτός ηγείται του κυβερνητικού σχήματος. Άλλωστε, το άρθρο 82 του Συντάγματος είναι σαφές:

               «1. Η Κυβέρνηση καθορίζει και κατευθύνει τη γενική πολιτική της Χώρας, σύμφωνα με τους ορισμούς του Συντάγματος και των νόμων.

               2. Ο Πρωθυπουργός εξασφαλίζει την ενότητα της κυβέρνησης και κατευθύνει τις ενέργειές της, καθώς και των δημόσιων γενικά υπηρεσιών για την εφαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής μέσα στο πλαίσιο των νόμων».

            Είναι, λοιπόν, ο πρωθυπουργός που φέρει την ευθύνη για κάθε κυβερνητική ενέργεια και όχι οι καθ’ έκαστον υπουργοί.

            Πώς εξελέγη, όμως, αυτός  ο πρωθυπουργός; Εξελέγη από τον λαό επί τη βάσει του προγράμματος που εξήγγειλε προεκλογικώς. Όταν ο υποψήφιος πρωθυπουργός διακηρύσσει ότι «λεφτά υπάρχουν», άρα θα προβεί σε αύξηση μισθών και συντάξεων, σε διορισμούς κ.λπ., εύλογο είναι να τον ακολουθεί το εκλογικό σώμα για μια καλλίτερη ζωή. Όταν ο υποψήφιος πρωθυπουργός διακηρύσσει ότι το Μνημόνιο δεν θα εφαρμοσθεί ως έχει, επειδή εκείνος θα διαπραγματευθεί 18 συγκεκριμένα και κρίσιμα σημεία, εύλογο είναι να τον προτιμήσει ο λαός που στενάζει κάτω από το μνημονιακό καθεστώς. Εκφράζοντας δε την προτίμησή του σε έναν συγκεκριμένο υποψήφιο πρωθυπουργό εκφράζει ο λαός ταυτόχρονα την προτίμησή του και στο πρόσωπο συγκεκριμένων υποψήφιων βουλευτών της περιφέρειάς του, οι οποίοι κατέρχονται στον εκλογικό στίβο με το σύνθημα του Αρχηγού τους και υποψήφιου πρωθυπουργού, για να υλοποιήσουν τις διακηρυγμένες επιλογές τού Αρχηγού της αγέλης τους.

            Όταν, όμως, ο υποψήφιος πρωθυπουργός γίνεται πρωθυπουργός  και οι ακολουθούντες το πρόγραμμά του υποψήφιοι βουλευτές γίνονται βουλευτές, στη συνέχεια δε κάνουν στροφή 180^ο  εγκαταλείποντας το προεκλογικό τους πρόγραμμα, σε τί φταίει ο ψηφοφόρος που πίστεψε στις εξαγγελίες τους και τώρα αισθάνεται προδομένος;

            Ίσως αυτά να ακούγονται πολύ θεωρητικά ή ρομαντικά. Ας πάμε, λοιπόν, στη σκληρή πραγματικότητα. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ διαγωνίσθηκαν την 17.06.2012 στο ποιος θα διαπραγματευθεί καλλίτερα το Μνημόνιο. Ο λαός τούς πίστεψε, προ πάντων τη ΝΔ, μολονότι αυτή είχε ήδη γίνει αρκούντως μνημονιακή. Σχημάτισαν κυβέρνηση μαζί με τον αριστερό, προοδευτικό, δημοκράτη, σοσιαλιστή Φώτη και όχι μόνον έκαναν τα αντίθετα από όσα είχαν υποσχεθεί, αλλά βύθισαν ακόμη περισσότερο στην απόγνωση μεγάλο τμήμα του λαού που τους ψήφισε. Το χειρότερο, όμως, όλων είναι ότι ενώ προσπαθούν να δώσουν την εντύπωση ότι διαπραγματεύονται, έρχονται δύο βουλευτές της συμπολίτευσης, αμφότεροι του ΠΑΣΟΚ, και δηλώνουν τα εξής εκπληκτικά, για τα οποία δεν μιλάει κανείς:   

 

Μωραΐτης [στη Βουλή 21.12.2013 – συζήτηση για τον φόρο ακινήτων]:

«Δεν είχε κανένα λόγο η τρόικα πάνω στο θέμα αυτό. Και δεν θα μασήσω τα λόγια μου. Διάφορες τρόικες εσωτερικού βρίσκονται σε αγαστή συνεργασία με την τρόικα και προσπαθούν να αναδιατάξουν το χώρο των ακινήτων. Προσπαθούν με κάθε τρόπο, να υπάρξουν γιγαντιαίες διευθετήσεις συμφερόντων. Δεν είναι τυχαία ούτε η εμμονή με το βίαιο άνοιγμα των πλειστηριασμών, αλλά και των επαγγελματικών μισθώσεων που μεθοδεύουν διάφοροι κύκλοι, έχοντας βρει πρόθυμους συνεργάτες στην τρόικα. Και πιστεύω ότι, πρέπει να δοθεί ένα ξεκάθαρο μήνυμα από την ελληνική Βουλή. Αν κάποιοι νόμισαν ότι, ήρθαν στην Αθήνα για να κάνουν μπίζνες αυτό θα πρέπει να το ξεχάσουν».

            Δε μάσησε τα λόγια του, αλλά μηρύκασε την ψήφο του.

 

Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος - κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ  [στη Βουλή  16.10.2013 – συζήτηση για τροπολογία σχετική με τα φωτοβολταϊκά]:

«Ξέρω πώς λειτουργούμε με την τρόικα. Τα χαρτιά δεν τα φέρνει η τρόικα. Τα στέλνουμε εμείς και τα φέρνει η τρόικα. Δεν φεύγουν από το εξωτερικό. Φεύγουν από την Ελλάδα, πάνε στην τρόικα και επιστρέφουν. Αναγνωρίζω ότι με αυτά που λέω δημιουργώ πρόβλημα και γίνομαι στόχος. Όμως έχετε την ευθύνη να μας φέρετε μια πρόταση που θα βοηθήσει την εγχώρια παραγωγή και θα σώσει 1000 θέσεις εργασίας».

 

Και μετά υπερψήφισε αυτά που είχαν στείλει οι εσωτερικές τρόικες στην εξωτερική τρόικα, η οποία τα έστειλε στον Κωνσταντινόπουλο να τα ευλογήσει.

            

Ο ψηφοφόρος που ψήφισε τους δύο τούτους «άνδρες», ο ταλαίπωρος Αιτωλοακαρνάν και ο ταλαίπωρος Αρκάς αντιστοίχως, είχεν ενημερωθεί είτε από αυτούς τους δύο είτε από τον Αρχηγό της αγέλης, στην οποίαν αυτοί ανήκουν, για όλα αυτά τα θαυμαστά που τους άκουσε να εκστομίζουν με περισσή αναίδεια και ανερυθριάστως στη Βουλή ως δήθεν έκρηξη ειλικρίνειας;

            

Και η κ. Κατσέλη; Αυτή δεν είχε πει στον Βενιζέλο ότι με το άρθρο 37 [=κατάργηση συλλογικών συμβάσεων εργασίας] εξυπηρετεί ο Βενιζέλος 3-4 φίλους του επιχειρηματίες, αφού η τρόικα δεν έχει απαιτήσει κάτι τέτοιο;

            

Ας μη μαστιγώνουμε, λοιπόν, εαυτούς φέροντες το κρίμα στο λαιμό μας. Δεν φταίμε εμείς που μας κυβερνούν αυτά τα σκύβαλα. Εκτός αν δεχθούμε ότι κάθε φορά θα πρέπει να ψηφίζουμε με γνώμονα ότι ο εκλεκτός μας θα κάνει τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που υπόσχεται, οπότε, εάν εμμένουμε στην αντίθετη επιλογή μας, ασφαλώς και φέρουμε ευθύνη και δεν θα πρέπει να βαρυγγομούμε.

            

Κι’ ας έχουμε πάντοτε κατά νου την παγκάλειο ρήση «Τα φάγαμε όλοι μαζί», η οποία συνοδευόταν από την επεξήγηση ότι εμείς, ο λαός, ζητούσαμε διορισμούς και διαφθείραμε τους πολιτικούς, οι οποίοι εκόντες άκοντες μας διόριζαν, εξ ου και δανείζονταν αφειδώς για να μας πληρώνουν.  Εκείνο που δεν μας εξήγησε ποτέ ο Πάγκλανος και κάθε Πάγκλανος είναι αν ποτέ κάποιος απ’ αυτούς τους πολιτικούς, τους οποίους εμείς διαφθείραμε, μας είπε ότι δεν μπορεί να μας διορίσει, επειδή δεν υπάρχουν λεφτά.

            

Πάντως, την επόμενη φορά που θα ψηφίσουμε ας προσέχουμε. Αν ζητήσουμε διορισμό με αντάλλαγμα την ψήφο μας, ας πάρουμε γραπτή διαβεβαίωση των άφθαρτων πολιτικών ότι λεφτά υπάρχουν για να μας πληρώνουν τον μισθό μας. Αν και την επόμενη φορά «εξαπατηθούμε», δεν θα έχουμε καμμία δικαιολογία. Θα είμαστε Μωραΐτηδες και Κωνσταντινόπουλοι, οπότε ….

 

 

Σωτήριος Καλαμίτσης

Φίλος του γιατρού Γωγούση 

 

 

 

 

[Ογδοηκοστή ένατη ημέρα από την υποβολή στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου της μήνυσης της ΧΑ για την τρύπα στα Ταμεία του ΠΑΣΟΚ (βλ. και http://taxalia.blogspot.gr/2013/05/blog-post_7741.html ), ογδοηκοστή πρώτη από τη δημοσιοποίηση της φήμης ότι παρακολουθούνται τα τηλέφωνα των βουλευτών της αντιπολίτευσης και τριακοστή από τη δημόσια καταγγελία της Λ. Κατσέλη αφ’ ενός ότι την «έφαγαν» οι τραπεζίτες, επειδή δεν τους εξυπηρετούσε ο «νόμος Κατσέλη», αφ’ ετέρου ότι αποτελεί έγκλημα η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με χρήματα του Έλληνα φορολογουμένου. Κανένα παπαγαλάκι δεν με ενημέρωσε για το αν κινήθηκε κάποια διαδικασία διερεύνησης των καταγγελλομένων. Τί συνέβη; Δεν τηλεφωνούν πλέον οι παπαγάλοι στους Εισαγγελείς;].

Ετικέτες: ΑΡΘΡΑ,ΚΟΙΝΩΝΙΑ,ΠΟΛΙΤΙΚΗ,ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ