Παραιτηθείτε κύριε Μαχαιρίδη. Χείμαρρος η οργή των ροδιτών για τη μεγάλη συμφορά

ΥΠΑΡΧΕΙ ΦΙΛΟΤΙΜΟ;

Χείμαρρος γίνονται οι φωνές που αξιώνουν να τεθεί τέλος σ’ ένα προσωποπαγές καθεστώς που με «φρουφρού κι’ αρώματα» οδήγησε την Ρόδο στον όλεθρο και στο θρήνο για τις ζωές που χάθηκαν.

Εξαιρετικά βαρύ είναι το κλίμα για τον Περιφερειάρχη Γιάννη Μαχαιρίδη, μετά τα δεινά που προκλήθηκαν στη Ρόδο από τις βροχές. Είναι τόσο βαρύ το κλίμα και οι προεκτάσεις του είναι έκδηλες στο πανελλήνιο και στα Μέσα Ενημέρωσης των Αθηνών. Καθολική δε είναι η πεποίθηση ότι έχει βαρύτατες ευθύνες για τον όλεθρο που σάρωσε το νησί, όσο κι’ αν ορισμένοι επικαλούνται τα χιλιοστά της βροχής για να ελαφρύνουν τη θέση του.

Με τέσσερις νεκρούς, δεκάδες σπίτια ολοκληρωτικά κατεστραμμένα, εκατοντάδες κατοικίες βουτηγμένες στις λάσπες και τα νερά, περιουσίες ολόκληρες που χάθηκαν από τη μια στιγμή στην άλλη και μια κοινωνία σε κατάσταση σοκ, φόβου και πλήρους ανασφάλειας για την κάθε επόμενη μέρα του χειμώνα, τα περιθώρια που έχει στη διάθεσή του ο Περιφερειάρχης, για να αντιστρέψει το σε βάρος του κλίμα και να αποσείσει από τους ασθενικούς (όπως αποδείχθηκε) ώμους του, τη γενική κατακραυγή, είναι όχι μικρά, αλλά παντελώς ανύπαρκτα.

Οι άνθρωποι δεν πνίγηκαν και η καθολική καταστροφή δεν συντελέσθηκε επειδή έβρεξε πολύ (φταίει ίσως ο Θεός;), αλλά διότι από τη μια βιάσθηκε η φύση στο βωμό μεγάλων συμφερόντων με το μπάζωμα ρεμάτων, ρυακιών και ποταμών για να κτισθούν επαύλεις και από την άλλη διότι αποδείχθηκε κατά τον πλέον τραγικό τρόπο η ανεπάρκεια των έργων που έγιναν στα 25 χρόνια της θητείας του και για να οποία ξοδεύτηκαν με τα τσουβάλια εκατομμύρια ευρώ – και παλαιότερα βουνά δισεκατομμυρίων δραχμών.

Το σκάψιμο της γης από τα νερά και η κατάρρευση των έργων υποδομής στο εθνικό και επαρχιακό οδικό δίκτυο αποτέλεσαν το κύκνειο άσμα της καλά φροντισμένης δημόσιας εικόνας του, που συστηματικά καλλιεργούσε με διάφορους κομπασμούς και πολλές ρηχότητες.

Οι πολίτες πνέουν μένεα για τα «πεπραγμένα» του Περιφερειάρχη και τέως νομάρχη και οι φωνές, ακόμα και για παραίτησή του, μέρα με την μέρα φουντώνουν και γίνονται ορμητικός χείμαρρος όπως τα ποτάμια της Κρεμαστής (όπου έχασαν τη ζωή τους δύο νέοι άνθρωποι) της Ιαλυσού και της Παστίδας, όπου επίσης χάθηκαν άλλες δύο ανθρώπινες ζωές.

Στον κ. Μαχαιρίδη, καταλογίζονται πολιτικές, αστικές, ακόμη δε και ποινικές ευθύνες για όσα …θαυμαστά έργα κατασκεύασε. Όπως π.χ. στο ποτάμι της Κρεμαστής, όπου ο ποταμός έγινε μόνιμη οδική αρτηρία, γεγονός που δεν υπάρχει σε καμιά πολιτισμένη χώρα.

Υπεύθυνοι είναι βεβαίως και άλλοι, αλλά αφεντικό των ευθυνών (και των υπευθύνων) είναι ο ίδιος ο Περιφερειάρχης. Διότι, εκτός των άλλων, γνώριζε τα πάντα τι συνέβαινε με τα μπαζώματα ρεμάτων και ποταμών και δεν παρενέβη ούτε μια φορά, όπως σε διάφορα γνωστά ξενοδοχεία. Άραγε γιατί;

Δεν είναι της ώρας να αναλυθούν ένα ένα τα ζητήματα που προκάλεσαν τη συμφορά, αλλά όλη πλέον η κοινωνία της Ρόδου εκφράζεται με οργή σε βάρος του. Και είναι αλήθεια ότι αξιώνει την παραίτησή του.

Στο κάτω κάτω δεν αξίζει στη Ρόδο να διοικείται επ’ άπειρο από ανθρώπους που με τις πράξεις και τις παραλείψεις τους είναι επικίνδυνοι για την ίδια και τους κατοίκους της.

Εικοσιπέντε χρόνια με «φρου φρου» και αρώματα είναι πάρα πολλά για να διαρκέσουν έστω και μια μέρα παραπάνω.

Τέσσερις χαμένες ζωές και ένα νησί εκθεμελιωμένο ξεπερνούν κάθε όριο περαιτέρω ανοχής.

Πλέον αυτών υπάρχει και το φιλότιμο.

Υπάρχει;


Από : rodosalarm

Ετικέτες: ΑΡΘΡΑ,ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΑ,ΡΟΔΟΣ