«Πού αλλού στον κόσμο γίνεται αυτό;»

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

 

 

[Τριακοστή πρώτη ημέρα από την υποβολή στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου της μήνυσης της ΧΑ για την τρύπα στα Ταμεία του ΠΑΣΟΚ (βλ. και http://taxalia.blogspot.gr/2013/05/blog-post_7741.html) και εικοστή τρίτη από τη δημοσιοποίηση της φήμης ότι παρακολουθούνται τα τηλέφωνα των βουλευτών της αντιπολίτευσης. Κανένα παπαγαλάκι δεν με ενημέρωσε για το αν κινήθηκε κάποια διαδικασία διερεύνησης των καταγγελλομένων. Τί συνέβη; Δεν τηλεφωνούν πλέον οι παπαγάλοι στους Εισαγγελείς;].

 

Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει αυτό το ερώτημα ως επιχείρημα, προκειμένου να καταργηθεί κάτι, το οποίο δεν μας αρέσει; Πιο συχνά το ακούω από αναξιόπιστους πολιτικούς που ανανήπτουν ξαφνικά και αρχίζουν να επιχειρηματολογούν υπέρ της κατάργησης ενός θεσμού ή μιας πρακτικής που οι ίδιοι καθιέρωσαν ή υπηρέτησαν με άφθαστο ζήλο. Ο Πάγκαλος είναι μακράν ο πρώτος εξ αυτών.

 

Το διάβασα το ερώτημα ξανά επ’ ευκαιρία της στρατιωτικής παρελάσεως, αλλά και της μαθητικής, για τον εορτασμό της επετείου του «ΟΧΙ». Όσοι θέλουν την κατάργηση των παρελάσεων διερωτώνται σε ποιο άλλο μέρος του κόσμου πραγματοποιούνται παρελάσεις ξεχνώντας ότι μεγαλειώδεις στρατιωτικές παρελάσεις πραγματοποιούνται στις υπανάπτυκτες χώρες που ακούνε στο όνομα Ρωσία και Γαλλία.

 

Ανάμεσα σε όλα τα άλλα που άκουσα χθες επί τη επετείω ήταν και η είδηση [;] ότι διεθνείς οργανισμοί προσανατολίζονται στην κατάργηση όλων των εθνικών εορτών εκτός από την εορτή της ημέρας της ανεξαρτησίας εκάστου κράτους. Δηλαδή, οι ισχυρές χώρες που έχουν το πάνω χέρι στους διεθνείς οργανισμούς θα επιτρέπουν στις αδύναμες χώρες να εορτάζουν την επέτειο της ανεξαρτησίας τους από τις ισχυρές χώρες και τίποτε άλλο. Οποία μεγαλοψυχία. Τούτο δε ανεξαρτήτως του αν πρόκειται για πραγματική ανεξαρτησία.

 

Αφού, λοιπόν, πρέπει και εμείς να κάνουμε ό,τι κάνουν οι άλλες σοβαρές χώρες, ερωτώ τους λαλίστατους και πολυγραφότατους αποδομητές οιουδήποτε του εθνικού τα πεζά που ακολουθούν. Σε ποια σοβαρή χώρα του κόσμου

 

- Υπάρχει άρθρο 86 στο Σύνταγμα;

 

- Ψηφίζει σωρηδόν η Βουλή νόμους που νομιμοποιούν παρανομίες πολιτικών και αποποινικοποιούν με φωτογραφικές διατάξεις εγκλήματα τραπεζιτών και κομματικών σχηματισμών;

 

- Ορίζεται Πρόεδρος Εξεταστικής των Πραγμάτων Επιτροπής για κάποια λίστα φοροφυγάδων βουλευτής, ο οποίος είναι συνήγορος προσώπου που καταλέγεται στην εν λόγω λίστα;

 

- Υπάρχει τόσο μεγάλη απόσταση μεταξύ προεκλογικών λόγων και μετεκλογικών πράξεων;

 

- Δεν εφαρμόζει το κράτος δικαστικές αποφάσεις που έχουν εκδοθεί εις βάρος του;

 

- Είναι γεμάτα τα σχολικά βιβλία λογοτεχνίας με θολοκουλτουριάρικα πονήματα περιθωριακών συγγραφέων που αρνούνται τη συνέχεια του Έθνους και ασχολούνται με το τί θα φάμε, τι θα πιούμε και τι θ’ αρπάξει ο κ…, ενώ περιθωριοποιούνται τα αριστουργήματα των βραβευμένων με Νόμπελ ποιητών;

 

- Ανατίθεται η σύνταξη σχολικών βιβλίων ιστορίας σε μη ιστορικούς;

 

- Αλλάζει το εκλογικό σύστημα κάθε λίγο και λιγάκι ανάλογα με τους συσχετισμούς των δυνάμεων και τη βούληση του κυβερνώντος κόμματος να μην επιτρέψει στην αντιπολίτευση να σχηματίσει κυβέρνηση ή να καταλάβει ένα Δήμο;

 

- Υπάρχει ο θεσμός του «συμβασιούχου», του μονίμου υπαλλήλου, του υπαλλήλου του Δημοσίου με σύμβαση ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου ή του stagiaire, ώστε να εκβιάζεται η ψήφος των ψηφοφόων;

 

- Δεν απορροφώνται κονδύλια της ΕΕ, επειδή δεν υπάρχουν κολλητοί που θα τα απορροφήσουν έναντι μίζας;

 

- Μετατρέπεται το χρέος του Δημοσίου προς ιδιώτες σε χρέος της χώρας προς άλλες χώρες διεπόμενο από δίκαιο διαφορετικό από εκείνο της οφειλέτιδος χώρας;

 

- Επιτρέπονται οι απ’ ευθείας αναθέσεις έργων του Δημοσίου με διάφορες αστείες δικαιολογίες, όπως το «επείγον» του έργου, το οποίο επείγον οι ίδιοι προκαλούν;

 

- Αρνείται η πολιτική ηγεσία τον έλεγχο του δημόσιου χρέους;

 

- Είναι απόρρητες οι αποδοχές διάφορων στελεχών που ασχολήθηκαν με τους Ολυμπιακούς αγώνες;

 

- Δεν υπάρχει στο πολιτικό σκηνικό ο όρος «παραίτηση υπουργού από ευθιξία»;

 

- Υπάρχει βουλευτική ασυλία για αδικήματα του κοινού ποινικού δικαίου που δεν έχουν σχέση με πολιτικές απόψεις και θέσεις, ακόμη και σε περιπτώσεις που τα αδικήματα έχουν διαπραχθεί σε χρόνο προγενέστερο της κτήσης της βουλευτικού αξιώματος;

 

- Έχουν θεσμοθετηθεί διαδικασίες που επιτρέπουν στον επίορκο δημόσιο υπάλληλο να παραμένει στη θέση του επί 10ετία μέχρι να κριθεί αμετακλήτως ότι πρέπει να αποχωρήσει;

 

- Καταδικασμένοι επίορκοι υπάλληλοι εισπράττουν τον μισθό τους ή έστω μέρος αυτού ενόσω είναι έγκλειστοι στη φυλακή;

 

- Επιδοτεί ο φορολογούμενος την απασχόληση πτυχιούχων ΑΕΙ ως σερβιτόρων σε καφετέριες;

 

- Οι συνεργάτες των κατακτητών παρέλαβαν τη σκυτάλη της Διοίκησης από τους κατακτητές και τη διατηρούν εσαεί;

 

Θα μπορούσα να γράφω επί ώρες απαριθμώντας χιλιάδες ασχήμιες που έχουν επινοήσει για τη χώρα μας οι πολιτικοί μας με όπλα την πλειοψηφία στη Βουλή και τη διαγραφή παντός διαφωνούντος «αντιπροσώπου του Έθνους». Αυτά τα ελάχιστα, όμως, αρκούν για να καταδειχθεί η ανεπάρκεια και η υποκρισία του πολιτικού μας προσωπικού και η καθυπόταξη του ψηφοφόρου, τον οποίον οδηγούν νομοτελειακά στην έσχατη ταπείνωση και υποτέλεια, προκειμένου να επιβιώσει σε ένα κράτος αναξιοκρατίας και ευτελισμού.

 

Ας καταργηθούν όλα τα ανωτέρω και πολλά άλλα συναφή και μετά συζητάμε για την κατάργηση των στρατιωτικών παρελάσεων. Άλλωστε, και αυτές έχουν καταντήσει ιδιωτική υπόθεση με τον λαό σε απόσταση προς προστασίαν του εργολαβοσυνδικαλιστικοπολιτικού συμπλέγματος που καμαρώνει σαν γύφτικο σκεπάρνι πάνω στην εξέδρα των επισήμων. Αλήθεια, για ποια πεπραγμένα καμαρώνει;

 

 

Σωτήριος Καλαμίτσης

Φίλος του γιατρού Γωγούση

Ετικέτες: ΑΡΘΡΑ,ΠΟΛΙΤΙΚΗ